Duizenden rotstekeningen op Peruaanse rotsen laten de dansende beschaving zien: ze zijn 2000 jaar oud
In Peru zijn rotstekeningen ontdekt die tweeduizend jaar oud zijn: ze lijken de suggestieve ervaring van de oude “dansende” beschaving te vertellen. Laten we er meer over te weten komen.
De "dansers” op rotstekeningen in Peru
A. Rozwadowski/Cambridge Archaeological Journal
Muziek heeft de zielen van de mensheid in vuur en vlam gezet sinds de ontdekking ervan, maar nu lijken enkele merkwaardige Peruaanse gravures de manier van leven te laten zien van de oude beschaving die de bijzondere tekeningen op de steen maakte. In een woestijnkloof genaamd Toro Muerto, in de bergen van Zuid-Peru, langs de kust van de Stille Oceaan, liggen duizenden rotsblokken, met evenveel gravures onderzocht in een onderzoek dat is uitgevoerd door archeologen van de Uniwersytetu Poznańskiego en de Universiteit van Warschau.
De tekeningen op de rotsen beelden mensen af die "danzantes" worden genoemd, met de intentie om te dansen en omgeven door merkwaardige symbolen: golvende lijnen, zigzaglijnen, stippen en concentrische cirkels. "Een danser is een schematische weergave van een antropomorfe figuur (meestal 20-30 cm lang, soms groter), meestal weergegeven in een dynamische houding met de ene arm omhoog en de andere omlaag, op iets uit elkaar staande benen (soms gebogen op de knieën), met het hoofd naar voren of in profiel weergegeven, met een hoofdtooi afgebeeld in de vorm van een paar parallelle lijnen", schrijven de onderzoekers.
Rotskunst in Peru: ontworpen kunstwerken
Fotografia: A. Rozwadowski/Disegno: gruppo di ricerca polacco-peruviano / Cambridge Archaeological Journal
Sommige figuren zijn gedetailleerder dan andere, met lijnen en markeringen die hun gezicht benadrukken, terwijl andere minder dynamisch lijken. In ieder geval lijkt hun "identificatie als dansers overtuigend”, zeggen de onderzoekers van de studie. De positie van de figuren doet denken aan mensen in beweging, die dus aan het dansen zouden zijn, zoals wordt benadrukt door de zigzaglijnen op ongeveer 12% van de gravures.
Eén rotsblok in het bijzonder trok de aandacht van de onderzoekers, 4,5 meter lang en bedekt met gravures, ook wel “petrogliefen” genoemd. Het onderzoek suggereert dat deze rotskunstwerken werden ontworpen voordat de tekeningen werden gemaakt, zoals blijkt uit de kleur van de gravures, die uniform en verspreid lijkt. De hoofdscène waarin gedanst wordt, wordt omringd door andere afbeeldingen van dieren, vogels en mensen aan weerszijden van de rots. Deze tekeningen vertonen een opvallende gelijkenis met de gravures van het Colombiaanse Tukano-volk.
De blik van de dansers richtte zich naar de kosmos
Gruppo di ricerca polacco-peruviano, compilato da JZ Wołoszyn/Cambridge Archaeological Journal
Wat deze figuren identificeert als dansen zijn dus precies de zigzaglijnen die de muziek vertegenwoordigen die de dansers omhult, samen met sjamanistische liederen, rituelen en muziekinstrumenten. De rotstekeningen "kunnen dus hebben herinnerd aan de dans, het lied en de kosmos waarin de danser was ondergedompeld, of deze hebben belichaamd".
Op deze oude plek kun je je, na het bekijken van de gravures op de rotsblokken, gemakkelijk de oude beschaving van tweeduizend jaar geleden voorstellen, in momenten gewijd aan dans, op het ritme van de soundtracks gedicteerd door de sjamanen, betrokken bij dansen die ze hebben overgezet op rotsen die tot op de dag van vandaag bewaard zijn gebleven. Een getuigenis van een ver tijdperk dat de tijd heeft overleefd, en dat in meer dan één tekening de gezichten toont van de dansers die naar de kosmos zijn gekeerd, waarschijnlijk op zoek naar een goddelijkheid of hun voorouders.
Image credit: A. Rozwadowski/Cambridge Archaeological Journal
