Nu weten we waarom we zo vaak knipperen: het is niet alleen om onze ogen te beschermen en te bevochtigen
Hoeveel weten we eigenlijk over het menselijk gezichtsvermogen en de organen die bij dit proces betrokken zijn? Een studie heeft onderzocht waarom we zo vaak knipperen en iets ontdekken dat verder gaat dan de functies die we kennen.
Hoe vaak knipperen we elke dag met onze ogen?
Pexels
Vaak knipperen is iets volkomen normaals en natuurlijks dat we allemaal doen. Hoewel het soms een vrijwillig gebaar is, bijvoorbeeld wanneer we willen “knipogen” of een vertoon van verbazing willen onderstrepen, is het in de meeste gevallen een onbewuste reflex. Onderzoek had tot doel zich op dit aspect van het menselijk oog te concentreren en uit te zoeken of er meer aan de hand is dan wat we al weten.
Knipperen maakt het onmogelijk om het beeld voor ons op het netvlies te visualiseren, dus het lijkt bizar dat onze aard en evolutie ons ertoe hebben gebracht dit zo vaak te doen. Als we niet slapen, voeren we deze actie gemiddeld 3% tot 8% van de tijd uit. Het is bekend dat het sluiten van de oogleden dient om de ogen vochtig en gesmeerd te houden, maar dit is over het algemeen veel te veel tijd om te denken dat dit hun enige functie is. Onderzoekers van de Universiteit van Rochester, New York, onderzochten het en ontdekten dat het knipperen van deze membranen ook een andere belangrijke rol speelt.
Knipperen verbetert het zicht
Naast het voldoende vochtig houden van de ogen, leveren de oogleden een belangrijke bijdrage aan een ander belangrijk mechanisme: de hersenen in staat stellen om te verwerken wat de ogen zien, namelijk visuele informatie.
Michele Rucci, professor aan de afdeling Hersen- en Cognitieve wetenschappen, legt uit: "Door de visuele input die naar het netvlies wordt gestuurd te moduleren, herformuleren de oogleden de visuele informatie op een effectieve manier, waarbij ze luminantiesignalen produceren die drastisch verschillen van de signalen die we normaal ervaren wanneer we naar een punt in de scène kijken."
Om te begrijpen hoe knipperen invloed heeft op wat we zien, observeerde Rucci samen met collega's Bin Yang en Janis Intoy de oogbewegingen en combineerde de verzamelde gegevens met computermodellen en spectrale analyse van visuele inputsignalen.
Door de gevoeligheid van mensen voor verschillende stimuli te meten, ontdekte het team dat knipperen hun zicht op de algehele scène verbetert. “We laten zien dat knipperen de kracht van de stimulatie van het netvlies vergroot en dat dit effect de zichtbaarheid aanzienlijk verbetert, ondanks de tijd die verloren gaat bij blootstelling aan de externe omgeving.”
Het zicht is vergelijkbaar met de andere zintuigen
Pexels
De plotselinge beweging van de sluitende oogleden verandert de lichtpatronen die het netvlies stimuleren, waardoor de hersenen een ander visueel signaal krijgen dan wanneer de ogen open zijn en op een bepaald detail zijn gericht.
Yang, eerste auteur van het onderzoek en promovendus in het laboratorium van Rucci, legt uit: "In tegenstelling tot wat vaak wordt aangenomen, verbetert knipperen de visuele verwerking, in plaats van deze te verstoren, en compenseert het grotendeels het verlies van blootstelling aan prikkels.”
Ons gezichtsvermogen berust uiteindelijk op een mix van zintuiglijke input en motorische activiteit, een beetje zoals horen en ruiken, waarbij de waarneming wordt ondersteund door lichaamsbewegingen, die de hersenen helpen om de omringende ruimte te begrijpen.
Vóór deze bevindingen was het idee dat het zicht afweek van de andere zintuigen, omdat het beeld op het netvlies voldoende duidelijke ruimtelijke informatie verzendt. Maar dat is niet helemaal het geval: "Het zicht lijkt meer op andere zintuiglijke modaliteiten dan vaak wordt gedacht", concludeerde Rucci.
Het knipperen ververst dus niet simpelweg de traanfilm, maar is in alle opzichten een fase van verwerking van de visuele informatie die we vastleggen.
