Er bestaat een “Stonehenge van de zee”, waarvan de functie niet langer een mysterie is
Archeologen zijn al enige tijd bekend met Seahenge, een mysterieus bouwwerk dat eind jaren ’90 werd ontdekt en minstens 4000 jaar oud is. Sinds de ontdekking hebben experts zich afgevraagd waarvoor het gebruikt zou kunnen zijn en wat het doel ervan was, en nu heeft nieuw onderzoek mogelijk het antwoord gevonden. Seahenge had een spirituele functie en was het centrum van een complex symbolisch systeem dat ook menselijke offers omvatte, uitgevoerd om periodes van extreme kou af te wenden en terug te keren naar mildere temperaturen.
Seahenge, een 4000 jaar oud bouwwerk
We zijn in het graafschap Norfolk, in Engeland: aan de noordkust van het gebied ligt Seahenge, een site die eind jaren ’90 werd ontdekt en minstens 4000 jaar oud is. De site bestaat uit:
Holme I, een houten ring die dateert uit de vroege bronstijd op de Britse eilanden en bestaat uit een omgekeerde boomstronk omringd door 55 palen van eikenhout;
Holme II, een tweede houten ring gemaakt rond dezelfde tijd en gecentreerd op twee liggende eiken boomstammen.
In beide gevallen schatten experts dat de constructie rond 2049 v. Chr. plaatsvond in een moerassig gebied, dat het hout behoedde voor rotting dankzij de veenlaag. Onlangs publiceerde Dr. David Nance van de Universiteit van Aberdeen een onderzoek in het GeoJournal, waarin hij een nieuwe verklaring voor de functie van deze bouwwerken voorstelde. Terwijl eerder werd gedacht dat Seahenge werd gebruikt als een hemelse begraafplaats, zou de betekenis ervan anders kunnen zijn. Veel belangrijker.
De nieuwe interpretatie van Seahenge
JvL/Wikimedia Commons - CC BY 2.0
Een nieuwe datering, die Nance in zijn studie rapporteert, geeft aan dat de boomstammen die werden gebruikt om Holme I te bouwen in de lente werden gekapt en op één lijn werden gebracht met het aanbreken van de zomerzonnewende in 2049 voor Christus: een bewuste keuze in de Engelse bronstijd.
Voor David Nance is de creatie van deze monumenten direct gekoppeld aan een poging om hun symbolische betekenis te gebruiken om een einde te maken aan de buitensporige kou en de bedreiging die deze vormde voor de kustgemeenschappen in het gebied. Zowel de vorm als de oriëntatie van Holme I zijn geworteld in de symboliek van de koekoek en zijn verband met de zomermaanden.
Een monument om de zomer terug te brengen
Mark Brennand/GeoJournal
Kortom, Holme I wil de zomer terugbrengen na een zeer lange periode van extreme kou. Ze gebruiken daarvoor de symboliek van de koekoek, een vogel wiens vlucht het einde van de zomer markeert, vandaar de poging om hem binnen te houden.
Het doel van Holme II, zoals voorgesteld door Nance, is daarentegen anders: de site zou namelijk verbonden zijn met de legende van koningen die geofferd werden om de harmonie te herstellen en het ongeluk dat de hele gemeenschap achtervolgde, weg te nemen. Het ritueel zou elke acht jaar plaatsvinden op het feest van Samhain, waarvoor bewijs te vinden is in de oriëntatie van de boomstammen zelf. Als Holme I inderdaad is uitgelijnd met de zonsopgang van de zomerzonnewende in 2049 voor Christus, dan is Holme II uitgelijnd met de zonsopgang van Samhain in hetzelfde jaar.
Kortom, volgens David Nance hebben beide monumenten een gemeenschappelijke bedoeling: het beëindigen van een extreem lange periode van koud weer. De nieuwe interpretatie van klimatologische gegevens lijkt een overeenkomst te hebben gevonden tussen de twee plaatsen die samen Seahenge vormen en ontrafelt het mysterie van de klimatologische rituelen die werden uitgevoerd door volkeren uit de vroege bronstijd in Engeland. Wie weet, misschien waren ze wel succesvol.
