Veiligheidscontroles voor de vlucht: zo werken luchthavenscanners
Voordat een passagier aan boord van een vliegtuig gaat, moet hij verschillende veiligheidscontroles ondergaan en doorstaan met betrekking tot vluchtdocumenten, eventuele bagage en het lichaam van de reiziger zelf. Deze zijn bedoeld om de veiligheid van vliegreizen te garanderen en tegelijkertijd de privacy van passagiers te respecteren. Maar hoe doen ze dat? Laten we samen kijken hoe luchthavenscanners en, in het algemeen, veiligheidscontroles werken.
Hoe luchthavenscanners werken
Raimond Spekking/Wikimedia Commons - CC BY-SA 4.0
Luchthavenscanners zijn instrumenten die tot taak hebben om voorwerpen op te sporen die niet in de bagage en op het lichaam van de reizigers zelf mogen zitten. Met name bodyscanners zijn de afgelopen decennia erg populair geworden als vervanging voor het handmatig fouilleren door beveiligingsbeambten. Terwijl de eerste luchthavenscanners functioneerden als metaaldetectoren, worden tegenwoordig lichaamsscanners met millimetergolven gebruikt.
Dit zijn speciale instrumenten die gebruik maken van lichte, zeer hoogfrequente straling die door kleding heen gaat en door elk voorwerp en door de huid wordt weerkaatst. Op deze manier is het mogelijk om een zeer gedetailleerd beeld te krijgen en ook om verborgen voorwerpen, prothesen, tatoeages, piercings enzovoort te onderscheiden.
Hoe bagagecontroles op de luchthaven werken
Raimond Spekking/Wikimedia Commons - CC BY-SA 4.0
De controles van de bagage, die geröntgend wordt om gevaarlijke voorwerpen op te sporen, dienen een soortgelijk doel. Deze procedure heeft zowel betrekking op ruimbagage, die bij het inchecken wordt ingecheckt, als op bagage die aan boord wordt vervoerd. Röntgenscanners op luchthavens gebruiken lage doses ioniserende straling om beelden te maken van de inhoud van de bagage. In feite gaat de röntgenstraal door de bagage heen en wordt door verschillende materialen op verschillende manieren geabsorbeerd, maar dichte voorwerpen zoals laptops en tablets kunnen het beeld verstoren, dus moeten deze apart worden verwijderd en gecontroleerd.
Voor de identificatie van explosieven kunnen hedendaagse luchthavens twee methoden gebruiken: aan de ene kant het EDS of Explosives Detection System; aan de andere kant het ETD of Explosives Trace Detection. In dit verband zijn er ook moleculaire honden op luchthavens, die een essentieel hulpmiddel zijn tijdens de veiligheidscontroles.
De privacykwestie
AMISOM/Wikimedia Commons - Public Domain
Zoals we hebben gezien, zijn luchthavenscanners cruciaal voor de veiligheid, maar tegelijkertijd werpen ze belangrijke privacykwesties op. Natuurlijk kunnen verboden en gevaarlijke voorwerpen worden opgespoord, maar lichaamsscanners en röntgenscanners produceren gedetailleerde beelden van het lichaam en de bagage. Daardoor kunnen ze gevoelige informatie onthullen, zoals de vorm van het lichaam, medische gegevens enzovoort. Is het echt niet mogelijk om een balans te vinden tussen de behoefte aan veiligheid en de behoefte aan privacy?
In feite zijn luchthavens, juist om de privacy van mensen te beschermen, begonnen met het implementeren van effectievere oplossingen. Beelden worden bijvoorbeeld gestileerd om geen persoonlijke details te onthullen en worden onmiddellijk na analyse verwijderd. Beveiligingspersoneel heeft daarentegen geen toegang tot persoonlijke gegevens van passagiers en heeft, indien mogelijk, geen oogcontact met hen. Dit is een belangrijke kwestie die iedereen aangaat en waarover het debat levendiger is dan ooit. Aan de andere kant is het ook waar dat veiligheidscontroles met luchthavenscanners elke dag honderdduizenden passagiers een veilige vlucht garanderen. Het vinden van een voldoening gevend evenwicht kan vanaf hier beginnen, en met het bewuste gebruik van technologie.
