Tientallen jaren een steen in een doos bewaard: het was een meteoriet die meer dan 50 jaar geleden viel
Unsplash - Not the actual photo
Van de meteorieten die de aarde sinds haar ontstaan hebben getroffen, slaagt een klein percentage erin het oppervlak van de planeet te bereiken, en wordt misschien zelfs door mensen gevonden. In de meeste gevallen beperkt het onderzoek zich echter tot de analyse van de compositie, en weinig anders. Het ontdekken van de exacte oorsprong van een meteoriet is niet eenvoudig, en daarom heeft een recent onderzoek liefhebbers en professionals verbaasd. Onderzoekers zijn erin geslaagd om een meteoriet te linken aan een gloed die zich voordeed in de atmosfeer... bijna 50 jaar geleden.
De vondst van de meteoriet… bijna 50 jaar geleden
Het is 1976 en Josef Pfefferle is een boswachter die de overblijfselen van een lawine bij het dorp Ischgl in Oostenrijk opruimt. Op een gegeven moment ziet hij echter een steen die heel anders is dan de andere die hij verwijdert: het is een zwarte steen ter grootte van een vuist en lijkt geen aardse oorsprong te hebben. Pfefferle besluit dit vreemde souvenir van zijn werk mee naar huis te nemen en bergt de steen 32 jaar lang op in een doos.
Het is nu 2008 en eindelijk, na het horen van het nieuws over een meteorietvondst, herinnert de bejaarde boswachter zich de vreemde steen die hij mee naar huis nam. Hij besluit de experts van de universiteit te raadplegen en die vinden de vondst inderdaad buitengewoon. Het is een meteoriet die, te oordelen naar de staat waarin hij bewaard is gebleven, niet in de oudheid op aarde moet zijn gevallen. Maar hoe begrijp je zoiets?
Op zoek naar de ruimtelijke oorsprong van de meteoriet
Gritsevich et al./Meteoritics & Planetary Science - 2024
Het onderzoek naar de meteoriet wordt uitgevoerd door een team van wetenschappers onder leiding van Maria Gritsevich van de Universiteit van Helsinki, die de resultaten publiceerde in het tijdschrift Meteoritics & Planetary Science. Gritsevich en haar collega's veronderstellen dat de meteoriet onlangs op aarde is gevallen, en dat er daarom ook videobewijs van de gebeurtenis zou kunnen zijn.
Om deze reden beginnen onderzoekers beelden te analyseren van 25 hemelobservatiecamera's in Zuid-Duitsland. Het lijkt een eenvoudige zoektocht, maar dat is slechts tot op zekere hoogte zo: in de afgelopen 50 jaar zijn er meer dan 2000 "vuurballen" waargenomen die meteorieten zouden kunnen zijn, maar welke trof Ischgl vóór 1976? Maria Gritsevich en haar team vinden bewijs van de inslag: een enorme flits die, laag aan de horizon, bij zonsopgang op 24 november 1970 de Oostenrijkse hemel verlicht. De meteoriet die Pfefferle vond is meer dan 50 jaar oud en heeft het grootste deel van zijn leven in een doos opgesloten gezeten.
De impact van de ontdekking op de studie van meteorieten
Als je het verhaal van de meteoriet van Ischgl leest, is het normaal om je af te vragen welk doel het dient om zijn ontdekking in verband te brengen met zijn oorsprong. Hoewel complex, is dit zeer belangrijk onderzoek, dat kan helpen cruciale informatie te begrijpen, zoals het gebied van het zonnestelsel waar het vandaan komt, zijn baan, zijn “verwantschap” met andere hemellichamen, enzovoort.
Toch is niet iedereen het erover eens dat de ontdekking van de meteoriet te wijten is aan de crash van 1970. Volgens andere wetenschappers had de door Pfefferle gevonden steen eeuwenlang op aarde kunnen wachten, goed beschermd door de gunstige omstandigheden in de Oostenrijkse Alpen. Wat de waarheid ook is, het is verbazingwekkend hoe je oude gegevens kunt raadplegen om antwoorden te vinden over gebeurtenissen die beginnen in het zonnestelsel en eindigen in een Oostenrijks bos, wachtend om gevonden te worden.
