Wetenschappers ontwerpen een opslagplaats op de maan om de soorten van onze planeet te beschermen
Freepik
Bedreigde diersoorten op aarde zouden dankzij een nieuwe studie een nieuw leven op de maan kunnen vinden. Laten we samen kijken wat het is.
Bedreigde diersoorten op aarde en cryopreservatie van de maan
Wetenschappers hebben een nieuw doel: terrestrische soorten cryogeen kunnen beschermen op onze satelliet. Nieuw onderzoek heeft geleid tot het idee om maankraters te gebruiken die zich voortdurend in de schaduw van de zon bevinden om levende wezens op onze wereld te beschermen voor het geval zich problemen voordoen op aarde.
Deze kraters zouden temperaturen hebben die koud genoeg zijn om de cryogene instandhouding van soorten mogelijk te maken, waarbij het gebruik van vloeibare stikstof en elektriciteit achterwege zou blijven. Wetenschappers hebben dit plan ontwikkeld op basis van de succesvolle cryopreservatie van huidweefselmonsters van een vis, wat leidde tot het doel een biologische opslagplaats te creëren die monsters en biologisch materiaal kan beschermen dat ook tot andere aardse soorten behoort.
Mary Hagedorn, cryobioloog bij het Smithsonian's National Zoo and Conservation Biology Institute, VS, en eerste auteur van het onderzoek, zei: "Aanvankelijk zou een biorepository op de maan gericht zijn op het beschermen van de meest bedreigde soorten op aarde vandaag de dag, maar ons uiteindelijke doel zou zijn om de meeste soorten op onze planeet te cryopreserveren."
Waarom maankraters gebruiken als biologische opslagplaatsen?
AI generated/Freepik
Zoals hierboven vermeld, werd het idee specifiek geïnspireerd door de Global Seed Vault in het noordpoolgebied van Noorwegen, om precies te zijn op de Svalbard-eilanden, waar meer dan een miljoen verschillende zaden worden opgeslagen om verschillende gewassen te beschermen. In 2017 werd deze opslagplaats echter bedreigd door het ontdooien van de permafrost, waardoor werd bedacht dat stijgende temperaturen en een stijgende zeespiegel nieuwe oplossingen noodzakelijk zouden kunnen maken.
Om dierlijke cellen effectief te bewaren, zijn temperaturen onder -196° vereist, in tegenstelling tot plantencellen, waarvoor Arctische temperaturen voldoende zijn. Op onze planeet vereist het bereiken van een vergelijkbare koudedrempel de hulp van elektriciteit, vloeibare stikstof en menselijke arbeid. Maar als deze hulpbronnen niet langer beschikbaar zouden zijn, zou de biorepository in gevaar komen. Dat is de reden waarom Hagedorn en haar medewerkers dachten aan de maan en zijn kraters in de poolgebieden. Deze gebieden bereiken -246° dankzij de diepte en de eeuwige schaduw die ze genieten, maar er blijft een probleem dat moet worden opgelost: straling die de monsters en hun DNA zou kunnen beschadigen.
Doelstellingen en beperkingen van het biologisch depot op de maan
Om dit probleem te overwinnen hebben wetenschappers besloten de monsters ondergronds op te slaan of in een structuur met wanden gemaakt van maangesteente. De mogelijke effecten van straling op gecryopreserveerd materiaal en de microzwaartekracht moeten nog worden opgehelderd, daarom zal verder onderzoek noodzakelijk zijn. Het doel is ook om "de ruimtevaart te vergroten; het leven is kostbaar en, voor zover wij weten, zeldzaam in het universum. Deze biologische opslagplaats biedt een andere parallelle benadering voor het behoud van de kostbare biodiversiteit van de aarde."
Sommige deskundigen merken op dat dit project in ieder geval aanzienlijke kosten en inspanningen zou vergen die zouden worden afgetrokken van de huidige natuurbeschermingsprojecten die op aarde worden uitgevoerd. Het enige dat overblijft is afwachten of het project van Hagedorn, dat dankzij cryopreservatie erin is geslaagd enkele bedreigde koraalsoorten te beschermen, werkelijkheid zal worden of niet.
