Een "oceaan" van vloeibaar water gevonden in de diepten van Mars: de ontdekking na de NASA-missie
NASA/JPL-Caltech
Mars is al geruime tijd een van de doelstellingen van de ruimteverkenning, waarbij de interesse niet beperkt blijft tot de zoektocht naar buitenaards leven, maar ook de geologische en klimatologische geschiedenis ervan omvat. Tegenwoordig weten we dat Mars ooit vloeibaar water op het oppervlak had, dat tegenwoordig niet meer aanwezig is. Toch hebben onderzoekers onlangs ontdekt dat de rode planeet mogelijk nog steeds vloeibaar water onder het oppervlak heeft. Maar hoe is dit mogelijk? En wat betekent dit voor onderzoek naar andere organismen? Laten we het samen ontdekken!
De erfenis van NASA's Mars InSight Lander-missie
De studie van Mars zou onmogelijk zijn zonder de sondes die verschillende ruimtevaartorganisaties op de rode planeet hebben gelanceerd. De bekendste zijn natuurlijk de Curiosity en Perseverance rovers, of de Ingenuity drone, maar ze zijn niet de enige. De ontdekking van een echte wateroceaan in de diepten van Mars is een gevolg van NASA's Mars InSight Lander-missie, die in 2018 landde met als taak seismische gebeurtenissen op Mars te bestuderen. En in feite heeft de sonde vier jaar lang gegevens verzameld over de geologie van de rode planeet... maar niet alleen.
Hoewel InSight Lander nu is beëindigd, zijn onderzoekers doorgegaan met het bestuderen van de verzamelde gegevens, die de aanwezigheid van vloeibaar water op diepten tussen 10 en 20 kilometer onder het aardoppervlak lijken te bevestigen. Kortom, zo beweren wetenschappers in een studie gepubliceerd in het tijdschrift PNAS, er zou nog steeds water in vloeibare vorm aanwezig zijn op Mars.
De analyse van seismische golven op Mars en de aanwezigheid van vloeibaar water
NASA
Mars InSight Lander verzamelde meer dan 1300 opnames van seismische trillingen die plaatsvonden op de rode planeet, en met deze gegevens konden onderzoekers de aard van de materialen ontdekken die door de golven werden doorkruist. Dit is een techniek die al op aarde wordt gebruikt om te zoeken naar hulpbronnen die in de diepte aanwezig zijn, zoals olie of gas, maar ook water. Dit laatste lijkt op grote diepten in de korst van Mars aanwezig te zijn, een verder bewijs dat Mars ooit rijk was aan rivieren en meren.
De afgelopen drie miljard jaar heeft de rode planeet bijna zijn hele atmosfeer en daarmee ook zijn oppervlaktewater verloren. Het lijkt er echter op dat een deel van het water van Mars binnen de planeet bleef, een beetje zoals wat er op aarde gebeurt, waar er hele oceanen in de korst en mantel zouden zitten. Waarom zou Mars anders zijn?
Water en leven
De ontdekking van waterreserves in de diepten van Mars opent nieuwe onderzoeksperspectieven die in twee verschillende richtingen gaan. Aan de ene kant kunnen onderzoekers beter begrijpen hoe het systeem van rivieren en meren op de Rode Planeet werkte. Aan de andere kant is vloeibaar water gekoppeld aan de oude droom van de verkenning van Mars, de zoektocht naar buitenaardse levensvormen: waar water is, kan ook leven zijn, weten we, en niets weerhoudt hen ervan om ook in de korst van Mars te bestaan.
Helaas zijn deze reservoirs niet gemakkelijk toegankelijk vanwege hun diepte van tussen de 10 en 20 kilometer. Pas onlangs is een project gelanceerd dat tot doel heeft het aardoppervlak uit te graven en een diepte van 11 kilometer te bereiken: dit op een andere planeet doen zou een buitengewone uitdaging zijn. Zoals echter vaak gebeurt bij ruimteverkenning, zijn wat aankomstpunten lijken slechts startpunten voor nieuwe doelstellingen en nieuwe ontdekkingen. Kortom, de ontdekking van vloeibaar water op Mars, in de vorm van verzadigde sedimenten of aquifers, kan de geschiedenis van de ruimteverkenning herschrijven. En misschien zelfs zijn toekomst.
