De onager, de "kleine" wilde Aziatische ezel die eruitziet als een paard: hij is zeer zeldzaam geworden
Rufus46/Wikimedia commons - CC BY-SA 3.0
De onager, ook bekend als de Aziatische wilde ezel, Perzische hemion of Perzische zebra, is een zeer zeldzame paardachtige afkomstig uit Centraal-Azië. Dit dier, vergelijkbaar met een klein paard, valt op door zijn zandkleurige vacht met tinten die naar rood neigen.
Juist de zeldzaamheid ervan maakte een wedergeboorte in Groot-Brittannië bijzonder en werd als een bijzondere gebeurtenis beschouwd.
Laten we meer te weten komen over dit te beschermen exotische dier.
Hoe herken je een onager?
De onager is een van de vier verschillende ondersoorten van de Aziatische wilde ezel en de grootste in omvang. Hij is echter iets kleiner dan andere wilde ezels ter wereld.
Mannelijke onagers zijn iets groter dan vrouwtjes, met een hoogte van 1,5 meter en een lengte van ongeveer 2 meter, terwijl hun gewicht rond de 200/250 kg ligt.
Dit dier onderscheidt zich door een lichtere streep vacht op de rug en schouders. De zijkanten en het onderste deel van het lichaam zijn wit en vallen meer op in de winter, wanneer de rest van de vacht langer wordt en grijs wordt.
De gelijkenis met paardachtigen valt niet te ontkennen, maar de manen, kort en bruin aan de randen, lijken recht en 5/7 cm lang, terwijl de staart eruit ziet als een klein harig plukje.
Waar leeft de Perzische Hemion en wat eet hij?
Chester Zoo
De onager leeft voornamelijk in de bergachtige steppe- of woestijngebieden die zich uitstrekken van Mongolië tot Saudi-Arabië en van Zuid-Rusland tot Kazachstan. Onagers komen ook voor in Tibet en het noorden van India.
Zijn plaats van herkomst is de dorre Iraanse woestijn, waar hij onlangs is geherintroduceerd in beschermde habitats waar de 600 overgebleven exemplaren in het wild leven. De meeste daarvan zijn te vinden in het Turan National Park in Semnan.
Voedsel en water zijn voor deze plantenetende dieren vrij schaars in hun ecosysteem: hun belangrijkste vocht halen ze uit het gebladerte en gras dat ze kunnen vinden, zonder zich ooit verder dan 20 km van een waterbron te verplaatsen.
Ze kunnen tot ongeveer 40 jaar oud worden, hoewel daar geen wetenschappelijk bewijs voor is.
Wat wel zeker is, is hun hoge communicatievermogen, bevorderd door hun hoogontwikkelde zintuigen, waaronder de reukzin opvalt. Gewoonlijk bewaken mannetjes een territorium terwijl hun partners zich verplaatsen tussen bewaakte gebieden en er is geen tekort aan haremstructuren.
Er is namelijk waargenomen dat in sommige gevallen een enkel mannetje meerdere vrouwtjes verdedigt tegen andere mannetjes die in de buurt proberen te komen.
De kleine onager geboren in Chester Zoo in Engeland: een "speciale" gebeurtenis
Chester Zoo
De draagtijd van een vrouwelijke onager duurt ongeveer een jaar, aan het einde waarvan ze zich van de kudde verwijdert om op een afgelegen plek te bevallen.
Eenmaal geboren leert het paard in zeer korte tijd rennen en keert terug naar huis met zijn moeder die ongeveer 2 jaar voor hem zal zorgen, dat wil zeggen totdat hij onafhankelijk wordt.
Onlangs kondigde de dierentuin van Chester in Engeland aan dat er in augustus 2024 een onager geboren zou worden, een gebeurtenis die gevierd werd gezien de zeldzaamheid van deze dieren. Het is een van de weinige dierentuinen ter wereld waar deze dieren, waarvan het fokken een uitdaging is, worden gehouden.
Het veulen van de onager is ter wereld gebracht door zijn moeder Azita en zijn naam is Jasper, wat “schat” betekent in het Perzisch.
Volgens natuurbeschermers geeft zijn komst hoop aan een diersoort die in het wild dreigt uit te sterven, net als veel andere dieren. In de afgelopen 20 jaar is het aantal bestaande onagers met 50 procent afgenomen, waardoor ze op de lijst van de IUCN, de International Union for Conservation of Nature, zijn geplaatst.
Jasper vertegenwoordigt een grote vreugde. Dierentuindirecteur Mike Jordan zei dat het veulen “vol energie zit en graag in het zand speelt terwijl hij rondrent in zijn habitat”.
