Deze stier werd gered van het stierenvechten: hun vriendschap overschrijdt alle verwachtingen
De Spaanse traditie van het stierenvechten draait om de "moed" van de stierenvechter, de "toreador", om het hoofd te bieden tegen de vermeende agressie waarmee zij stieren associëren. De toreador onttrekt zich aan de woeste hoorns van de stier door bochtige bewegingen te maken, die er als een dans uitzien.
Het is een traditie die nog steeds populair is in sommige delen van Spanje, maar de meeste mensen beschouwen het nu gelukkig als onnodige en nutteloze marteling.
Als we kijken naar de ware aard van dit dier, komen we tot de conclusie dat er van agressie, zoals de Spaanse traditie van het stierenvechten ons wil doen laten geloven, absoluut geen sprake is.
Een jonge Fransman redde één van deze onfortuinlijke stieren van de stierengevechten en hield het dier als 'huisdier', waarbij bleek dat stieren zeer aanhankelijke en volgzame dieren zijn. Dit is hun verhaal...
via Sos Curioso
Hij verraste iedereen met de resultaten die hij wist te verkrijgen met deze stier door liefde, respect en aandacht te geven.
De stier, Fajden genaamd, gedraagt zich als een hond die trouw is aan zijn baasje, met een 'klein' verschil dat hij vier keer zo groot is als een hond en over twee gevaarlijke en dodelijke wapens in de vorm van hoorns beschikt.
De jongen, Christophe Thomas, kocht de stier in een fokkerij die in handen was van organisatoren van stierengevechten.
Het was het lot van het dier om een toreador te bevechten in de arena in Barcelona. Hij vroeg aan de fokkers of het moeilijk was om een stier te houden, waarop ze antwoordden dat als het dier goed zou worden behandeld, het even liefdevol en trouw zijn kunnen zijn als een hond.
Christophe vertrouwde op de ervaring van de fokkers en bracht de stier zonder twijfel mee naar zijn landgoed in Frankrijk. Vandaag de dag delen de stier en Christophe tegen alle verwachtingen in, een bijzondere vriendschap.
Om aan te tonen dat de aard van een stier in het niets lijkt op wat liefhebbers van het stierenvechten ons willen doen geloven, draagt Christophe een felrode trui op de foto. Volgens de traditie zou de kleur rood een stier doen ontketenen in woede en agressie: de waarheid is dat stieren alleen aanvallen als zij zich bedreigd voelen of als zij de kudde willen beschermen.
Er zijn talrijke maatregelen genomen om het stierenvechten te verbieden, maar dit is bij lange na niet voldoende: de traditie van het vermoorden van stieren bestaat nog steeds, en Christophe wil zijn rol spelen in de bestrijding hiervan, door de wereld te laten zien hij een vriendschap deelt met een stier die alles behalve gewelddadig is.
Wij hopen dat het kijken naar een stier die een langzame dood sterft in de arena aan talloze wonden en omringd door een applaudisserend publiek snel tot een ver (en barbaars) verleden zal behoren.
