dit verhaal lezen kost je maar 1 minuut, maar verandert je kijk op de wereld
Twee ernstig zieke mannen deelden samen een kamer in het ziekenhuis. Een van hen lag bij het raam, de ander lag verder weg en kon niet uit bed en kon niet zien wat er buiten gebeurde. De twee hielden elkaar gezelschap en leerden elkaar gaandeweg beter kennen: ze brachten de uren door en praatten over hun kinderen, hun vrouwen, gezinnen, huizen, werk en mooie reizen die ieder had gemaakt in verleden jaren.
De man wiens bed dichtbij het raam stond vertelde zijn nieuwe vriend voortdurend wat hij buiten zag en de laatste ging lekkerder in zijn vel zitten door de levendige beschrijvingen: hij had minder pijn door de kleuren in de wereld buiten.
De man die rechtop zat vertelde de ander over het park waar hij op uitkeek. Er was een mooie vijver waar eenden en zwanen speelden in het water, er waren kinderen die hun zelfgemaakte bootjes in het water lieten varen. Jonge verliefde stelletjes liepen hand in hand tussen de kleurrijke bloemen door en omhelsden elkaar, in de verte had je een mooie uitkijk op de stad.
Hij beschreef alles tot in de details, en de andere die gedwongen plat moest liggen in de andere hoek van de kamer, sloot zijn ogen en zag het voor zich gebeuren. Op een warme middag omschreef de man aan het raam een parade die voorbijliep. Ook al kon hij ze niet zien, hij kon ze wel horen spelen en het allemaal voor zijn geestesoog zien afspelen zoals de ander hem het vertelde.
Op een morgen vond de verpleegster het levenloze lichaam van de man die bij het raam lag. Hij was vredig ingeslapen, zonder te hebben geleden. Na enige tijd vroeg de man die alleen over gebleven was of zijn bed naast het raam mocht staan. De verpleegster ging met plezier op zijn verzoek in. Nadat ze zeker was dat hij goed lag en dat alles in orde was liet ze hem alleen. Langzaam en niet zonder pijn, steunde de man op een ellenboog om voor het eerst sinds hij in die kamer zat, naar de wereld buiten te kijken. Hij zag een witte muur. De man riep de verpleegster bij zich en vertelde haar over de geweldige dingen die zijn vriend hem had beschreven, en deed alsof ze echt waren. Ze zei hem dat de man bijna helemaal blind was en nog net een muur kon ontwaren. Epiloog: anderen gelukkig maken is het geheim achter geluk zelf, ongeacht de situatie waarin we ons bevinden. Gedeelde smart is halve smart, maar gedeeld geluk is verveelvoudigd geluk
