Een Boer Ontdekt 4 Verweesde Jonge Katjes, Maar Al Snel Ziet Hij Dat Het Niet Zomaar Katten Zijn
Die schatten van jonge katjes zijn meestal een en al zachte vacht om te knuffelen. Dat is ook de reden waarom we ze onweerstaanbaar vinden. Dat ze een beetje lijken op elkaar als ze zo klein zijn kan tot schattige en benauwde misverstanden leiden: het is al eerder gebeurd dat wilde katten werden aangezien voor gewone katten.
Dit overkwam ook een Russische boer die op een dag 4 verweesde kattenjongen op zijn boerderij vond. Hij begon eerst met ze verzorgen, maar kwam er toen achter dat hij toch echt met andere dieren van doen had...
via radzhana-daur.livejournal.com
De boer liep over zijn boerderij toen hij ineens 4 kleine verlaten katjes zag. Toen hij ze in de armen nam viel het hem op dat ze hun oogjes nog niet hadden geopend. Hij voelde meteen aan dat ze op een speciale manier verzorg zouden moeten worden.
...en zo werden deze kleintjes een onmisbaar deel van het gezin. Ze werden niet alleen warm opgenomen door de boer, maar ook alle anderen op de boerderij die wenden aan hun aanwezigheid, de gewone huiskatten als eerste.
Langzaam begon de boer door te krijgen dat hun uiterlijk anders was dan dat van de gewone huiskat dus ging hij op onderzoek uit. Hij nam contact op met specialisten van het Daursky Natuurreservaat om meer te weten te komen. Ze zeiden hem dat de jonge katten tot een wild kattenras uit Centraal-Azië behoorden. Het waren de zogenaamde Pallaskatten of Manoelkatten.
Ondanks het feit dat deze beestjes enorm veel aten, besloot de boer hen toch bij zich te houden. Hij gaf hen alles wat ze nodig hadden: van eten om ze mee te voeden tot aan liefdevol grootbrengen toe.
De Pallas- of Manoelkat is een kattensoort die aparte eigenschappen bezit die hem anders maakt dan de doorsnee huiskat waaraan wij zo gewend zijn. De Manoel heeft zichtbaar kortere poten, een bredere kop, en plattere oren. Zijn dikkere huid beschermt hem tegen de flink koudere temperaturen.
Na een tijdje gewoond te hebben op de boerderij werden de katten vrijgelaten. Hun eerste thuis was altijd de vrije natuur geweest en moesten daarom ook weer terug.
Tijdens hun eerste winter ver van de boerderij verloren de wilde katten hun zendertje dat gegevens over hun gezondheid doorstuurde. Ze waren ook behoorlijk afgevallen...
...de mensen die toezicht op hen moesten houden werden gedwongen ze tijdelijk weer terug te halen en ze later opnieuwe vrij te laten. Dat kon natuurlijk pas wanneer de katten weer helemaal op krachten zouden zijn.
De toezichthouders kregen gelijk. Ze hadden hen opnieuw vrijgelaten in de daaropvolgende lente, een gunstiger seizoen voor de katten om weer een plaats te vinden in de natuur... en dit is goed gelukt!
Een happy end van een zowel uniek als hartverwarmend verhaal met wel hele aparte viervoeters in de hoofdrol.
