zo zagen de marmerbeelden er echt uit in de klassieke oudheid
Voor ons, mensen uit de 21ste eeuw, komen er tijdens gesprekken over klassieke Griekse kunst beelden van tempels en witte marmeren standbeelden in ons op. Maar weinig mensen weten misschien dat ooit de beelden die zijn gemaakt ter ere van de godheden, allesbehalve eenkleurig waren en dat ze juist levendig genoeg gekleurd waren om de beelden levendig en meer gelijkend te maken dan mogelijk is, gezien er binnen de religie een aantal godheden waren die meerdere verschijningsvormen hadden. Vanuit dit vergeten 'bijzondere detail' is het project voortgekomen dat een Duitse archeoloog heeft opgezet. Hij had het idee om replica's te maken van de beelden en ze in te kleuren zodat deze eruit zouden zien zoals ze werden gemaakt in de 5e eeuw voor Christus.
Foto's: stiftung-archaeologie.de
De Duitse archeoloog Vinzenz Brinkmann heeft jaren onderzoek gedaan naar polychromie (gebruik van meerdere kleuren) in de Oudheid. Op basis hiervan is een reizende tentoonstelling ontstaan die de naam 'Gods in Color' draagt en sinds 2003 de werkelijke gelijkenissen van de Griekse beelden tentoonstelt.
Hoewel het in sommige gevallen wel mogelijk is om met het blote oog kleursporen te zien op de oude standbeelden, raakte het inkleuren van marmer al in de 14e eeuw in onbruik.
Met de komst van de Renaissance en de bijbehorende beeldhouwkunst zorgde de puurheid van het marmer ervoor dat ook in de jaren die volgden dat deze aanwezige kleursporen werden genegeerd en dus ook niet werden behouden.
Maar nu niet meer. Gewapend met felle lampen, UV-licht, fototoestellen, gipsmateriaal en potten met kostbare mineraalpoeders is Brinkmann de laatste 30 jaar van zijn leven de oorspronkelijke gelijkenissen van de marmerbeelden van Parthenon gaan bestuderen en onderzoeken.
De replica's onderscheiden zich door de zorgvuldigheid waarmee ze zijn gemaakt, zowel qua kleur als hun omvang.
Het doel is om mensen bekend te maken met een kunstopvatting die jammer genoeg te lang in de vergetelheid is geraakt, al moet er nog wel veel worden uitgezocht over dit bijzondere deelgebied binnen de archeologie.
