Tristan da Cunha: het meest afgelegen eiland ter wereld ligt midden in de Atlantische Oceaan

Heb je altijd gedacht dat de meest moeilijk bereikbare plek de Paaseilanden waren? Nou, pal in het midden van de Antlastische Oceaan is er een bewoond gebied dat het verst van het vasteland af ligt. Het gaat om de Tristan da Cunha-archipel. Het grootste eiland in deze groep heeft ook dezelfde naam. Probeer je voor te stellen dat het meest dichtbijgelegen oord Sint-Helena, maar liefst 2.000 kilometer verderop ligt. De enige manier om er te komen is door de boot te pakken in Kaapstand en een oversteek te wagen van zeven dagen...

via Daily Mail

Samen met Ascension-eilanden en Sint-Helena is de Tristan da Cunha-archipel een Brits eilandterritorium.

Hier een landkaart om je een idee te geven van hoe afgelegen dit door god vergeten oord in de Antlantische Oceaan is.

Als je ooit aan zou komen op Tristan da Cunha, dan zou je welkom geheten worden door een bordje met "meest afgelegen eiland" erop. Ook de afstanden tot steden Londen, Oslo en Montevideo worden erop aangegeven.

Deze eilanden werden ontdekt door Portugese ontdekkingsreizigers in de vroege 16e eeuw, maar kwamen onder Brits bewind te staan in 1816.

Alhoewel de inwoners van het eilland een nederzetting bewonen met de naam Edinburgh van de zeven zeeën, is het eiland toch vernoemd naar de degene die het eiland voor het eerst zag: de Portugese Tristão da Cunha.

Het eiland heeft een oppervlakte van 98 km² en wordt op dit moment bewoond door 266 mensen.

Zij leven nog steeds volgens de regels zoals die ooit waren bepaald door William Glass. Dit was de Britse korporaal die zich daar wilde vestigen. Hij wordt gezien als de stichter van deze gemeenschap.

Deze principes gaan uit van de gelijkheid van elke bewoner. Ze delen het land met elkaar en zorgen ervoor dat niemand rijker of armer kan worden.

De bewoners zijn boeren, landbouwers en vissers, en ook al exporteren ze wel wat van hun voedselopbrengsten, leunen ze toch op bevoorrading van alle andere producten, van buitenaf.

Groepen van verkenners hebben het gebied bezocht om de leefgewoonten te bestuderem, maar vooral ook het lokale gezondheidsniveau.

Omdat het eiland altijd al was bewoond door een beperkt aantal mensen, zijn er veel gevallen van inteelt bekend. Het heeft ervoor gezorgd dat enkele ziektes via de genen werd doorgegeven. Op dit eiland heeft de helft van de bevolking dan een aangeboren astmatische aandoening, een ziekte die ook de eerste drie bewoners trof. Ook oogziekten zijn er helemaal niet ongewoon.